Home > Verhalen en ervaringen > Werksessie: Johan Maurits gaat op de virtuele tour

Werksessie: Johan Maurits gaat op de virtuele tour

Op zaterdag 7 november 2020 vond de laatste werksessie plaats met het Mauritshuis. Onze eerste, echte, volledig virtuele werksessie!

Johan Maurits goes virtual


Na weer een spannende dinsdagse persconferentie vond op zaterdag
7 november toch de laatste werksessie plaats met het Mauritshuis. Deze moesten we last minute omswitchen naar een online format. 
Het Mauritshuis is het eerste gigapixel-museum ter wereld en daarmee ook via een virtuele, levensechte omgeving te bezoeken. Dankzij deze primeur was het dus alsnog mogelijk Zaal 8 te bezoeken: de nieuwe permanente tentoonstelling over naamgever Johan Maurits.

Curator Lea van der Vinde nam HCA met een wervelende presentatie mee in het bewustwordingsproces van het Mauritshuis over verschillende perspectieven op de rol van deze bestuurder en naamgever. Na de tentoonstelling ‘Bewogen beeld’ (2019) heeft dit proces onlangs geresulteerd in de permanente nieuwe opstelling over Johan Maurits.  In een nieuwe vaste presentatie in één van de zalen wordt aan de hand van elf kunstwerken, het verhaal verteld over Johan Maurits, Nederlands-Brazilië en de geschiedenis van het Mauritshuis als gebouw en museum.

Maar 'hét verhaal', bestaat dat eigenlijk wel? Lange tijd werd Johan Maurits vooral gezien als een verlicht en tolerant bestuurder die kunstenaars en wetenschappers naar Brazilië haalde. Tegenwoordig is er ook aandacht voor zijn rol in de trans-Atlantische slavenhandel en het slavernij-systeem dat de lucratieve suikermolens draaiend hield. De kunstwerken uit deze periode schetsen een geïdealiseerd beeld van de kolonie, daarom wordt in de begeleidende teksten gewezen op dat wat juist niét zichtbaar is.

Aan de hand van vragen tijdens een virtuele tour en in gesprek met de staf gaven de deelnemers constructieve feedback over Zaal 8 en werkwijze van het Mauritshuis. Onder andere reflecteerden deelnemers over wat hen in meer of mindere mate aansprak. De vragen welke programmering zij zouden maken, als zij vanuit dit verhaal zelf iets zouden mogen ontwikkelen, en met wie het Mauritshuis eens zou moeten samenwerken leverden frisse en eigentijdse tips op. 
"Ieder persoon op het doek heeft een stem; leid de aandacht niet alleen naar de hoofdrolspeler uit het schilderij."
“Als je niet weet van Nederland’s koloniale verleden dan gaat het door de subtiele verwoordingen en esthetiek verloren."

Eerlijke en soms rauwe meningen werden gedeeld in een open gesprek, waarin zowel de zienswijze van de deelnemers als die van het Mauritshuis ruimte kregen. De uitkomsten van deze sessie zijn verder in de organisatie gedeeld. Ook zijn er vanuit deze ontmoetingen verkenningen gestart voor samenwerking met verschillende deelnemers. Dit is natuurlijk waar we het voor doen!
 
Ongetwijfeld bezoekt HCA het Mauritshuis in real life zodra dit weer mogelijk is. 

Updates? Check onze social kanalen
De Haagse CultuurAcademie is powered by: